امروزه انبه به عنوان یک درخت میوه در مناطق گرم

استوایی و آب و هوای نیمه حاره ای به شمار می آید

و منشا آن هند و مالزی و برمه می باشد. رایج‌ترین

گونه انبه در کشور هند Alphonso است که به نام

شاه انبه معروف هستند، گفته می‌شود. این میوه به راحتی پرورش یافته و اکنون بیش از 1000 گونه انبه یافت می‌شود.

انبه رسیده دارای پوست نارنجی ، زرد یا مایل به قرمز می‌باشند. برای اینکه انبه پس از خرید همچنان به رسیدن ادامه دهد لازم است در جای خنک و تاریک ولی نه در یخچال انبار شود. یخچال جریان رسیدن انبه را به تاخیر خواهد انداخت.

میوه انبه ابتدا گس و بعد ترش می‌شود و در اثر زیاد ماندن در رویدرخت ، کم‌کم شیرین می‌شود.میوه انبه بوی خوشی شبیه عنبر دارد.

انبه دارای هسته بزرگی است که در وسط آن مغز آن قرار درد که در مالزی بجای مغز بادام از آن در شیرینی جات استفاده می شود.

انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و نارس آن سرد و خشک است . انبه نارس تولید کننده بلغم و سودا در بدن می باشد .

درخت انبه را مانگو می گویند

انبه یکی از منابع غنی ویتامین A است. همچنین دارای مقادیر کافی ویتامین C ، ویتامین B ، پتاسیم ، کلسیم و آهن و آنتی اکسیدان است. ویتامین A در تقویت بینایی چشم و حفظ سلامتی دندان ها ، پوست ، استخوان، غشاهای مخاطی و بافت های نرم بدن نقش مهمی دارد.

اعتقاد بر این است که انبه‌ها موجب آرامش روده‌ها در هضم می‌شوند.

-در کشور هند از انبه برای جلوگیری از خونریزی ، تقویت قلب و منفعتهای مغزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

- به سبب آهن فراوان در انبه ، از آن برای درمان کم خونی بهـــره می‌برند.

- پوست انبه دارای 15 تا 18 تانن است و یک قاشق چایخوری کوبیده آن دو مرتبه در روز برای معالجه اسهال کافی است.

- مقوی جسم و روح و اعضای دستگاه گوارش است. کلیه و مثانه را تقویت می‌کند.

- برای بهبود سرفه ، تنگی نفس ، انواع سردرد ، اسهال و دردهای قولنجی مفید است.

-عطش را رفع می کند.

-برای چاق شدن افراد لاغر مفید است.

- ادرار آور و ملیّن است.

-انبه تقویت کننده قوای جنسی است .

-انبه حرارت بدن را کاهش می دهد و تب را پائین می آرود .

- مربا و ترشی انبه برای تقویت معده مفید است.